خبرگزاری مهر-گروه دین و اندیشه: اگر انسان به دیگران احترام بگذارد دیگران نسبت به وی احترام خواهند گذاشت و اگر به آنها اهانت کند مورد اهانت آنان قرار خواهد گرفت. بعضی از افراد به هیچ کس اعتماد ندارند بلکه به همه بدبین و بدگمانند عدهای هم کاملاً بر عکس این دستهاند کدام یک از این دو نگرش صحیح است؟ جواب این است که نه خوش گمانی مطلق، درست است و نه بد گمانی مطلق، بلکه شیوه درست آن است که در رفتار خود با مردم به آنان احترام بگذاریم. برای همکاری با هر انسانی پیش از هر چیز باید به او احترام بگذاریم. هیچ انسانی حاضر نمیشود برای دست یافتن به چیزی از حیثیت و احترام خود مایه بگذارد حتی کودکان برای خود احترام و کرامت قایلند و انتظار دارند که مردم با آنان با این دید رفتار کنند. برای به دست آوردن دل مردم باید از اعتقاد به بزرگی و برتری خود بر دیگران چشم بپوشیم و خود را یکی از آنان و همردیف ایشان بدانیم. مردم طبعاً کسی را که به آنان اعتماد به نفس بدهد دوست دارند و از کسی که این اعتماد را از آنها سلب کند متنفرند. بنابراین، آن دوستی که بر اساس احترام متقابل استوار نباشد دوستی پایان پذیر و ازهمان آغاز محکوم به شکست است. از امور قطعی که در خور شک و تردید نیست آن است که اگر انسان به دیگران احترام بگذارد دیگران نسبت به وی احترام خواهند گذاشت و اگر به آنها اهانت کند مورد اهانت آنان قرار خواهد گرفت. از , ...ادامه مطلب
انسان اخلاقی و کرامت انسانی براساس آموزههای قرآنی، کرامت انسانی به سبب تخلق به اخلاق الهی است. خداوند گزارش میکند که صفات کمالی در همه انسانها به شکل تعلیم اسمایی، سرشته شده و انسانها میبایست با عمل به قوانین و احکامی آن را فعلیت بخشند و متخلق به اخلاق الهی شوند. راهی که انسان از طریق آن به خلق الهی دست مییابد، راه عبودیت است که بوسیله عقل و وحی تبیین شده است. خداوند در آیاتی از جمله آیه70 سوره اسراء از کرامت انسان سخن به میان میآورد و در آیات دیگر علت این کرامت انسانی را دست یابی انسان به اسماء و صفات الهی میداند که توانایی و ظرفیت خدایی شدن را به او بخشیده است و بر همین اساس همه ما سوی الله از فرشتگان مقرب تا دیگر موجودات، سجده اطاعت بر او برده و در خدمت انسان درآمدند. (بقره، آیات30تا34) بنابراین، همه کرامت و فضیلت انسانی را میبایست در فضیلتهای اخلاقی متجلی دانست که از طریق تحقق بخشی به صفات حسنای الهی در خود بروز و ظهور مییابد. اگر فضایل اخلاقی را از انسان برداریم هیچ کرامت و فضیلتی برای آدمی نسبت به موجودات و آفریدههای دیگر باقی نمی ماند. از این رو ابلیس این دشمن سوگند خورده بر آن است که با همراهی و همکاری شیاطین، انسان را از فضیلتهای اخلاقی دور سازد و صفات پست و رذالتهای اخلاقی را در او پدید آورد و از مقام انسانیت به زیر آورد. اینکه همه آموزههای قرآنی تحت حاکمیت, ...ادامه مطلب
واژه شهروند معادل واژه انگلیسی Citizenاست که در آن واحد می تواند دارای دو مفهوم باشد. نخست مفهومی که دارای یک منشا تاریخی است، یعنی زمانی که انقلاب های سیاسی بورژوازی در قرن نوزدهم اتفاق افتاد و دولت های جدیدی به وجود آمدند که مدعی شدند مشروعیت خود را دیگر نه همچون دولت های گذشته از بالا( از کلیسا یا از اشرافیت) بلکه از پایین یعنی از «مردم» یا «ملت» می گیرند. از این زمان شهروند به معنی واحد تشکیل دهنده مردم یا ملت است. در این معنا شهروند یک مفهوم کاملا سیاسی و حقوقی است که در قوانین تمام دولت های ملی به آن اشاره شده است. این واحد اجتماعی بر اساس گروهی از قراردادهای اجتماعی یا همان قوانین گوناگونی که در حوزه هایمختلف زندگی وجود دارد با دولت پیوند می خورد. مفهوم شهروند معنای دیگری نیز دارد که این معنا بیشتر در کشور ما (ایران) رایج است. در این معنا، به هر یک از ساکنان شهر می توان شهروند گفت زیرا در چارچوب حقوقی و سیاسی گروهی از وظایف و حقوق تعریف شده قرار می گیرند.از مفهوم “شهروند” در طی دوران مختلف تاریخی درکشورمااستفاده نشده است. به عبارت دیگر آنچه در لفظ و کلام یا به صورت حقوق رسمی موجود نبوده است در هنجارهای اجتماعی دوره های مختلف تاریخی جود داشته است که قدیمیترین الگوی آن نیز از تعلیمات زرتشتی الهام گرفته شده بود.یکی از مسائل مهمی که در رابطه با مفهوم شهروند و شهروندی وجود دارد , ...ادامه مطلب
پیش از آن که جوانان را سرزنش کنیم بیایید صادقانه از خود بپرسیم که ما در مورد آموزش احترام برای فرزندانمان چه کرده ایم؟ این سوال را میپرسم زیرا یکی از کارهای مفید تربیتی مشاهده مردم است، منظور من نگاه بیمارگونه به مردم نیست بلکه توجه به راهها و روشهایی است که مردم با یکدیگر رفتار و تعامل میکنند. این دقت و توجه شامل تمام گروههای سنی میشود. یکی از مشکلات عمدهای که وجود دارد این است که گاهی والدین فرزندان خود را احترام نمی کنند، بنا بر این کودکان نه تنها والدین خود را مورد احترام قرار نمیدهند بلکه به هیچکس دیگر، حتی به خودشان هم احترام نمیگذارند. اما این نقیصه هرگز به این معنی نیست که شما والدین خوب و مناسبی نیستید بلکه میخواهم توجه بیشتری به این موضوع مهم داشته باشید و بدانید که باید بیشتر با فرزندان تعامل داشته باشید و در رفتار فرزندان با خودتان و دیگران بیشتر دقت کنید. آموزش رفتار احترامآمیز یکی از مهمترین وظایفی است که بعهده والدین است و بهترین روش آموزش آن، نشان دادن احترام است آن هم نه احترام به دیگر بزرگسالان بلکه احترام به خود فرزندان. احترام گذاشتن را با اطاعت و فرمانبرداری اشتباه نکنید و این نکته را نیز مد نظر داشته باشید که اگر کسی در خانه شخص محترمی نباشد بیرون از خانه نیز هرگز نمیتواند به دیگران احترام بگذارد. بیایید همراه هم روشهای آموزش احترام گذاشتن را مو, ...ادامه مطلب